UE – koniec szkodliwych biopaliw po roku 2020
Parlament Europejski ograniczył użycie w transporcie biopaliw pochodzących z upraw, w celu ograniczenia wzrostu konsumpcji biopaliw powodujących wzrost emisji CO2 porównywalny z tradycyjną benzyną oraz dieslem. Dzisiejsze głosowanie oznacza koniec ponad dziesięcioletniej polityki UE wspierającej biopaliwa.
Decyzja nakłada 7% limit użycia biopaliw z upraw gruntowych (pierwszej generacji) wliczanych do osiągnięcia 10% celu użycia energii odnawialnej w transporcie do roku 2020. Tym limitem Europa powstrzyma emisję 320 milionów ton CO2 [1], które w innym przypadku byłyby uwolnione do atmosfery. Powstrzymane emisje są równe całkowitej emisji CO2 Polski w 2012 roku.
Ponadto, po raz pierwszy Unia Europejska zawarła w ustawodawstwie emisje pośrednie ILUC[2] spowodowane uprawą biopaliw. W ramach uzgodnionej dziś reformy, koncerny biopaliwowe i Komisja Europejska będą musiały raportować pełną ocenę wpływu biopaliw na środowisko naturalne, w tym emisje ILUC. Decyzja ta jest daleka od pełnego rozliczania emisji CO2, wspieranego przez Transport & Environment[3], które uniemożliwiłoby wliczanie konsumpcji szkodliwych biopaliw w osiąganiu celów wskaźnikowych.
Pietro Caloprisco, ekspert Transport & Environment (T&E): „Może nie jest to jeszcze całkowity koniec złych biopaliw. Ale na pewno jest to początek końca wlewania żywności do naszych baków. Komunikat jest jasny: biopaliwa z upraw nie mają już przyszłości w Europie, choć dopiero od roku 2020.”
Chociaż T&E uważa 7% pułap za zbyt wysoki[4], to jednak sama idea ograniczenia jest zgodna z polityką energetyczno-klimatyczną 2030 Komisji, która stwierdza, że biopaliwa pierwszej generacji nie powinny być wspierane po roku 2020, z racji obaw związanych z efektem ILUC.
T&E, której członkiem jest INSPRO, uważa reformę polityki biopaliwowej za istotną lekcję, a wnioski z niej płynące powinniśmy szczególnie brać pod uwagę w legislacji regulującej zastosowanie biomasy pochodzącej z odpadów drzewnych i rolniczych. Wśród rekomendacji organizacji pozarządowych są: limity użycia biomasy w produkcji energii; wprowadzenie kompleksowych i wiążących kryteriów zrównoważonego rozwoju; prawidłowe rozliczanie emisji biomasy.
Pietro Caloprisco: „Europa powinna wyciągnąć wnioski z reformy biopaliw i w kwestii bioenergii podjąć właściwe działania już na samym początku. Aby nie powtórzyć jeszcze raz tego samego błędu, wzywamy Komisję Europejską do wprowadzenia niezbędnych kryteriów kontroli zrównoważonego rozwoju dla całej bioenergii. Dwukrotne popełnienie tego samego błędu nie jest pomyłką, to świadomy wybór. ”
___________
[1] Przed tą reformą, według planów działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych przygotowanych przez państwa członkowskie w ramach dyrektywy RED, w 2020 roku oczekiwano 8,6% udziału biopaliw w UE
[2] ILUC ma miejsce, gdy zostaje zmieniony pierwotny cel uprawy gruntu: z roślin przeznaczonych do spożycia, na rośliny przeznaczone na paliwa. Wtedy, ponieważ zapotrzebowanie na żywność się nie zmienia, rośliny przeznaczone na żywność muszą być uprawianie w innym miejscu, co skutkuje zwiększeniem całościowej emisji powodowanej przez biopaliwa. Więcej informacji: www.biofuelsreform.org
[3] W perspektywie roku 2020 dwa akty prawne regulują użycie biopaliw w UE. Dyrektywa o odnawialnych źródłach energii (RED) ustanawia 10% cel zastosowania OZE w transporcie. Dyrektywa o jakości paliw (FQD) nakłada obowiązek obniżenia śladu węglowego paliw w transporcie o 6%. W efekcie te dwa cele są spełniane przez kraje UE poprze stosowanie i subsydiowanie biopaliw – jeśli tylko wykażą ich niższą emisję w stosunku do paliw kopalnych. Dlatego te dwie dyrektywy zawierają mechanizmy obliczania emisji bezpośrednich z biopaliw, ale z wyłączeniem pośrednich (ILUC).
[4] W 2013 roku zyżycie biopaliw było na poziomie 4.7%. Dlatego wyznaczony limit pozwala na znaczne zwiększenie zużycia biopaliw pierwszej generacji
Więcej informacji o biopaliwach:
Interaktywny dokument
„The Butterfly Effect of EU Biofuels Policy”
Little book on biofuels – przekrojowe zestawienie danych:
http://www.transportenvironment.org/publications/little-book-biofuels
Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa:
2500 litrów wody potrzebnych do wyprodukowania 1 litra biopaliwa
Komentarz Jeana Zieglera, byłego Specjalnego Sprawodawcy ONZ ds. prawa do żywności:
http://zielonewiadomosci.pl/tematy/energetyka/biopaliwa-kosztowne-szalenstwo/